رشد نیکوتین قرار گرفتن در معرض Engenders مقررات بین نسلی و تغییر نامتجز پس از ترجمه عوامل اپی ژنتیک کاردینال در کورتیک پیشانی, استریاتا, و هیپوکامپی موش های نوجوانان

Format
Scientific article
Publication Date
Published by / Citation
Buck, J.M., O’Neill, H.C. & Stitzel, J.A. Developmental nicotine exposure engenders intergenerational downregulation and aberrant posttranslational modification of cardinal epigenetic factors in the frontal cortices, striata, and hippocampi of adolescent mice. Epigenetics & Chromatin 13, 13 (2020). https://doi.org/10.1186/s13072-020-00332-0
Original Language

انگلیسی

Country
ایالات متحده آمریکا
Themes
Keywords
nicotine
Neurodevelopment
Multigenerational
DNMT3A
TET2
MeCP2
HDAC2

رشد نیکوتین قرار گرفتن در معرض Engenders مقررات بین نسلی و تغییر نامتجز پس از ترجمه عوامل اپی ژنتیک کاردینال در کورتیک پیشانی, استریاتا, و هیپوکامپی موش های نوجوانان

آبستره

سابقه و هدف

سیگار کشیدن مادری سیگار سنتی یا الکترونیکی در دوران بارداری که به منزله قرار گرفتن در معرض نیکوتین رشدی (DNE) است، خطر ابتلا به اختلالات عصبی توسعه ای از جمله ADHD، اوتیسم، و اسکیزوفرنی را در کودکان افزایش می دهد. با مدل سازی اثرات قابل انتقال بین نسلی سیگار کشیدن در دوران بارداری، ما قبلا نشان داد که هر دو نسل اول و دوم فرزندان نوجوانان موش ماده نیکوتین در معرض نمایشگاه ترجیح نیکوتین افزایش یافته است، بیش فعالی و رفتارهای ریسک گریز، ریتمیکیته بی رویه فعالیت در صفحه اصلی، رسپتور نیکوتینی استیلکولین و اختلال در اختلال در انتقال دهنده دپامین، اختلال در پروتئین proBDNF با میانجیگری فورین، رسپتور گلوکوکورتیکویید مرتبط با هیپوکورتیکوسترونیمی هیپواکتوری، و هیپومثیل دی ان ای جهانی در cortices پیشانی و استریاتا. این گروه از ناهنجاری های چند نسلی ناشی از DNE رفتاری، عصبی فارماکولوژیک، عصبی، عصبی، و ناهنجاری های متایلومیک DNA، آسیب شناسی اختلالات عصبی توسعه ای مانند ADHD، اوتیسم، و اسکیزوفرنی را دوباره تکرار می کند. مطالعه حاضر با بررسی بیشتر پایه های اپی ژنتیک از بیجایی های فنوتپی چند نسلی ناشی از DNE، بیان و فسفوریل سازی عوامل کلیدی اپی ژنتیک را از طریق آرایه ای از آزمایش های ایمونوبلوت مورد بررسی قرار داد.

نتایج

داده ها نشان می دهد که DNE نقص های بین نسلی در بیان دی ان ای متیل ترانسفراس 3A (DNMT3A) را که با تنظیم پایین پروتئین اتصال دهنده متیل سی پی جی 2 (MeCP2) و هیستون دآستیلاس 2 (HDAC2) در cortices پیشانی و هیپوکامپی همراه است، مصادره می کند. در حالی که بیان ده یازده ترانس لوکاز متیل سیتوژن دی اکسیجناز 2 (TET2) بدون تغییر است. علاوه بر این، DNE ناهنگی های چند نسلی را در HDAC2 (Ser394) بر می دارد اما نه MeCP2 (Ser421) فسفوریل در cortices پیشانی، استریاتا، و کستال.

نتیجه گیری

با توجه به نقش های گسترده تنظیمی ژن DNMT3A، MeCP2 و HDAC2، یافته های این مطالعه نشان می دهد که DNE باعث کاهش مقررات و اصلاح غیر اجباری پس از ترجمه این عوامل در هر دو موش نسل اول و دوم DNE نشان می دهد که اپی ژن آشفتگی های عصبی ممکن است یک قطب مکانیکی برای انتقال بین نسلی از پدیده های اختلال توسعه عصبی ناشی از DNE مانند را شامل می شود.