Εγγραφείτε τώρα: https://www.eventbrite.com/e/workshop-on-psychedelics-as-therapeutics-gaps-challenges-opportunities-tickets-216497739567?keep_tld=1

Το εργαστήριο NIH για τα ψυχεδελικά ως θεραπευτικά χρηματοδοτείται από το Εθνικό Ινστιτούτο Ψυχικής Υγείας, το Εθνικό Ινστιτούτο για την Κατάχρηση Ναρκωτικών και το Εθνικό Ινστιτούτο για την Κατάχρηση Αλκοόλ και τον Αλκοολισμό.

Τα παραισθησιογόνα, τα ψυχεδελικά και τα entactogens φαίνεται να προκαλούν παρόμοιες αλλαγές στην ανάπτυξη και τη λειτουργία του νευρικού δικτύου και έτσι μερικές φορές ομαδοποιούνται ως «ψυχοπλαστικά». Τα δεδομένα δείχνουν ότι τα ψυχοπλαστικά μπορεί να διευκολύνουν τις αλλαγές στη μνήμη, τη συμπεριφορά και τα πρότυπα σκέψης, ένα αποτέλεσμα που μπορεί να αξιοποιηθεί για θεραπευτικό όφελος. Ως εκ τούτου, ο σκοπός του εργαστηρίου είναι να εξετάσει ευρήματα που σχετίζονται με τα ψυχοπλαστικά στη θεραπεία της κατάθλιψης, του μετατραυματικού στρες και των διαταραχών χρήσης ουσιών και αλκοόλ.

Το εργαστήριο θα καλύψει τη μηχανιστική κατανόηση των ψυχοπλαστικογόνων, θα συζητήσει ποιες ρυθμίσεις χρειάζονται για ένα θεραπευτικό αποτέλεσμα και την αναγκαιότητα και τη φύση των συνακόλουθων ψυχοθεραπειών. Τα δεδομένα κλινικών μελετών θα παρουσιαστούν με σκοπό την κατανόηση και την υπέρβαση των προκλήσεων στη διεξαγωγή ψυχεδελικής έρευνας και τον εντοπισμό κενών γνώσης. Ο σχεδιασμός των κλινικών δοκιμών θα συζητηθεί, συμπεριλαμβανομένου του τρόπου με τον οποίο θα μπορούσαν να διεξαχθούν με τρόπο που να συμμορφώνεται με τις απαιτήσεις του ρυθμιστικού οργανισμού φαρμάκων. Επιπλέον, οι παρουσιαστές θα συζητήσουν πώς να σχεδιάσουν ψυχεδελικές θεραπείες που μπορούν ρεαλιστικά και ηθικά να εφαρμοστούν και να αποζημιωθούν από ιατρικούς ασφαλιστές.

Το εργαστήριο θα είναι μια εικονική συνάντηση "Zoom" με συμμετέχοντες σε διάφορες ζώνες ώρας και προ-ηχογραφημένες συνομιλίες 20 λεπτών. Οι ερωτήσεις θα συλλέγονται μέσω "συνομιλίας" κατά τη διάρκεια κάθε ομιλίας. Στο τέλος κάθε συνεδρίας θα υπάρχει μια ζωντανή συζήτηση στρογγυλής τραπέζης παρουσιαστή, με έναν ειδικό συντονιστή, ο οποίος θα επισημαίνει τομείς διαμάχης και τον βαθμό στον οποίο μπορούν να αντιμετωπιστούν οι περιορισμοί της έρευνας, οι συγχύσεις και οι ανησυχίες εφαρμογής.